مثل اين كه هيئت مديره يك مدرسه وقتى برنامه هاى درسى يك مدرسه را تنظيم مى كند در كنار ساعت درس , يك ساعت هم بازى تنظيم مى كند . آن يك ساعت , ساعت بازى است . بچه ها سرگرم بازى اند . هيئت مديره هم بازيگر نيست , ولى برنامه را حكيمانه تنظيم كرده است . بچه ها را به بازى سرگرم كردن حكمت است , تا به درس هايشان برسند . حال اگر كسى همه عمر را به آن بازى گذراند , بدا به حال او , و اگر كسى مقدارى بازى كرد كه رشدى پيدا كند و به كمالات برسد زهى سعادت . آن انبيا و اولياى الهى اند كه اصلا آن يك ساعت را هم به بازى سرگرم نيستند .

سخن شيخ مفيد

بنابر نقل مرحوم شيخ مفيد ( ره ) وقتى از امام جعفر صادق ( ع ) پرسيدند كه امام هفتم كيست كه بعد از شما به امامت مى رسد ؟ فرمود :

( من لا يلهو ولا يلعب ) [1] . كسى كه اهل بازيچه نيست و كسى كه بازى نمى كند . در اين حال بچه يى وارد شد . امام هفتم موسى ابن جعفر ( ع ) فرزندى خردسال بود و يك بره يى همراهش بود . ديدند امام در همان سنين به اين بره مى گويد( : اسجدى لربك ) [2] . در پيشگاه الله خاضع باش . در اين هنگام امام ششم , امام كاظم را در آغوش گرفته فرمودند :

( يابى من لايلهو ولا يلعب ) [1] . به فداى پسرى كه اهل بازيچه نيست .

آن حضرت از اولياى خداست . او در دوران كودكى و دوران