نام کتاب : ولايت فقيه : رهبري در اسلام نویسنده : جوادی آملی، عبدالله جلد : 1 صفحه : 86
نظير اين مسأله مفاد كريمه سوره مباركه( ق) است . آنجا كه مى فرمايد :
﴿ ما يلفظ من قول الا لديه رقيب عتيد ﴾ - ق]( 18 :
زيرا آنچه را كه فرشته مراقب , بر ضبط آن مواظب است , تنها گفتار انسان
نيست , بلكه تمامى رفتار و كردار آدمى است , هر چند كه در آيه , از نطق انسان
به دليل اين كه اثر بارز اوست , به عنوان مكتوب فرشته ياد شده است .
پس ولايت تشريعى انبياء كارى جداى از رسالت آنها نبوده , بلكه عين رسالت و
نبوت آنان مى باشد .
قلمرو ولايت به معناى حكومت و سرپرستى
بعد از بيان تفاوت ميان ولايت تشريعى , و ولايت به معناى حكومت و سرپرستى ,
و بعد از دانستن اين كه فرمان به اطاعت در آيه كريمه ﴿ اطيعوا الله و اطيعوا الرسول و اولى الامر منكم ﴾ ابتدا ناظر به ولايت تشريعى و سپس ناظر به ولايت به معناى حكومت و
سرپرستى
است , اينك سوال از قلمرو ولايت انبيا و ائمه هدى - عليهم السلام - مطرح مى شود
. زيرا با خروج ولايت تشريعى , تمامى احكام تشريعى كه ناظر به افعال انسانى است
, از حيطه ولايت به معناى اخير آن خارج مى شود .
پاسخ اين سؤال اين است كه , قلمرو ولايت انبيا و اوليا در محدوده اجراء
قوانين كليه و تطبيق آن قوانين بر امور جزئيه و نصب
نام کتاب : ولايت فقيه : رهبري در اسلام نویسنده : جوادی آملی، عبدالله جلد : 1 صفحه : 86