اين نعمت كه در اين جا بدون اضافه و تقيد به امرى خاص , به صورت مطلق ذكر شده است به تعبير سيدنا الاستاد - قدس الله نفسه الزكيه - نعمت مطلق است , و نعمت مطلق , منصرف به مصداق كامل آن يعنى ولايت است . چنانكه در ذيل آيه مباركه ﴿ لتسئلن يومئذ عن النعيم ﴾ - ( , از كشاف حقايق حضرت امام جعفر صادق - عليه السلام - روايت شده كه آن حضرت فرمود( : نحن اهل البيت النعيم ) [1] يعنى ما آن نعمتى هستيم كه خداوند تبارك و تعالى در قيامت از آن سؤال مى كند , والا خداى سبحان اجل از آن است كه از انسان درباره نعمتهاى مقيده , همچون آب و نان سوال نمايد .

اگر انسان در مسير ولايت اهل بيت - عليهم السلام - قرار گيرد , و به دستور آنها نعمتهاى مقيده را صرف كند , حساب او روشن است . اما اگر در اين مسير نباشد , از او درباره يكايك اين