تداوم ولايت الهى و رهبرى اوصياء - عليهم السلام -

چون رهبرى , يك امر ضرورى براى جوامع بشرى است , از اينرو بعد از رحلت انبيا نياز به آن است كه اين سرپرستى و رهبرى الهى ادامه پيدا كند .

علاوه بر اين برهان عقلى كه در ضرورت تداوم رهبرى الهى وجود دارد , برهان ديگرى نيز با استعانت از آنچه به وحى الهى نازل شده است مى توان اقامه كرد . زيرا گذشته از يك دسته مسائل فردى كه در دين مطرح است , يك سلسله دستورات اجتماعى درون مرزى نظير حدود و ديات و قصاص و تعزيرات و امثال آن , و يك سلسله دستورات اجتماعى برون مرزى مانند جهاد , دفاع و مانند آن , نيز در دين وجود دارد .

خود اين دستورات نشان دهنده آن است كه دين نيازمند به يك قدرت اجرائى و يك سرپرستى و ولايت اجتماعى است .

زائد بر آنچه بيان شد , براهين نقلى فراوانى است كه ضمن نهى از پذيرش ولايت و رهبرى غير الهى , بر ضرورت رهبرى الهى و تداوم آن تأكيد مى نمايد .

لسان قرآن كريم در قطع ولايتهاى باطل

قرآن كريم براى اين كه ريشه ولايتهاى باطل را قطع نمايد , و هر گونه امرى را كه زمينه سرپرستى باطل را فراهم مى سازد , ابطال كند , دستور مى دهد با كسانى كه خارج از دين هستند , هيچ گونه