دوم اين كه , بردبارتر از ديگران است . يعنى اوست كه شكيبايى لازم براى حمل هر مشكل و توان كافى براى تحمل امامت را واجد است .

سوم اين كه , او نزديكترين افراد از ميان ما به رسول خدا - صلى الله عليه و آله - است . و علاوه بر اين سه اصل دو اصل ديگر است كه تنها مختص به آن حضرت است . بدين سان كه در ديگران ظهورى ندارد , و آن دو اين كه :

( كان فقيها قبل ان يخلق و قرء الوحى قبل ان ينطق ) [2]

يعنى برادرم حسين - عليه السلام - قبل از آن كه به دنيا بيايد فقيه بود , و قبل از آن كه به سخن درآيد اهل تلاوت قرآن بود . و يا اين كه قبل از آن كه قرآن , به لباس گفتار درآيد او ناطق به آن بود .

ابن حنفيه گر چه خود معصوم نيست تا سخن او حجت باشد , ليكن اين سخنان او از آنجا كه در پيشگاه امام معصوم عرضه شده , و با سكوت آن امام تقرير يافته است , هم چون گفتار معصوم حجت مى باشد .

مرحوم مفيد نيز از امام صادق - عليه السلام - نقل مى نمايد كه يكى از فرزندان ايشان عرض كرد : من با برادرم موسى بن جعفر - عليهما السلام - هر دو از يك پدر , و هر دو مسلم و نماز گزاريم . پس چرا او چنين در نزد شما مقرب است ؟ امام - عليه السلام - در پاسخ فرمود :