فص 64

الملاصق و المباين يخفيان لتوقيفهما الادراك عند هما لانهما اقرب الى المدرك .

ترجمه : ساتر ملاصق و مبائن به علت توقيف كردنشان ادراك را در نزد خودشان , شى را يعنى حقيقت را مى پوشانند زيرا كه به مدرك نزديك ترند .

بيان : ملاصق و مبائن صفت ستراند كه در فص قبل عنوان شده بود لتوقيفهما تعليل يخفيان است و لانهما تعليل توقيف . و مدرك بصيغت اسم فاعل است . و ظاهر است كه ساتر خواه ملاصق و خواه مبائن به مدرك نزديك تر از مدرك اند . پس ادراك بايد از آن دو بگذرند و سپس به مدرك بصيغت اسم مفعول كه آن شى و حقيقت مفروض است برسد . لذا ساتر ملاصق و مبائن شى را مخفى مى گردانند .

پس خلاصه بيان اين كه : به علت نزديك تر بودن ساتر ملاصق و مبائن به مدرك بالكسر , ادراك را در نزد خود توقيف مى كنند و سبب خفاى مدرك بالفتح يعنى حقيقت شى مى گردند و حجاب وى مى شوند .