نامه ايست كه براى دوستى فرستاده ايم :

بسم الله كلمة المعتصمين

طيب ابن طيب سلام عليكم , كتب الله تعالى عليكم الرحمة .

مبارك باد اين فرصت مبارك *** همايون باد اين دولت همايون

به تشريف حكم متين لله على الناس حج البيت من استطاع اليه سبيلا مشرف شدن , و نداى ملكوتى( هلم الى الحج) خليل الرحمن را لبيك گفتن خيلى سعادت است .

اى هدهد صبا به سبا مى فرستمت *** بنگر كه از كجا به كجا مى فرستمت

به خصوص در اوان جوانى و زمان خواهش هاى گوناگون نفسانى . از ابن يمين يادى شود :

باغبانى بنفشه مى انبود *** گفتم اى كوژ پشت جامه كبود

اين چه رسمى است در جهان كه تو را است *** پير ناگشته بر شكستى زود

گفت پيران شكسته دهرند *** در جوانى شكسته بايد بود

از اين تعبير قصد تعيير سالخوردگان ندارم ولى آنچه در احوال ارباب وصول و اصحاب كشف و شهود خوانده ايم و شنيده ايم اغلب آن بزرگان در جوانى كه شجره ملعونه دنيا در آنها ريشه ندوانيده بود به مقامات سامى نائل شدند . اين قرآن