و در حكمت متعاليه مبرهن شده است كه شيئيت شيى ء به صورتش است , و صور حقيقى موجودات انحاء وجودات خاصه آنها است , و فصول منطقى علامات و امارات و دلالات و حكايات از آنها هستند , و وجود را وحدت صمدى است لا جرم ما سوى الله همه ربط محض اند و وجه و آبرويشان همان فيض وجود صمدى است كه به تعبير امام سجاد عليه السلام در صحيفه ما سوى الله همه مرزوق اند , و رزقشان همين وجود است كه الوجود بياض الوجه فى الدارين , و بدين معنى لطيف و شريف اشارت فرمودند كه حق سبحانه صورة الصور است .

واقع مطلب اين است كه( يدين و اصبعين و عين و رجل و صورت و لسان) برخى از آنها در آيات قرآنى و برخى در روايات آمده است , و انس و الفت به بعضى از آنها مثلا يدين و عين كه در قرآن كريم آمده اند بيشتر از اصبعين و صورت و رجل است , لذا مأنوس را تصديق دارند و درباره آن تاويل روا مى دارند , و از غير مانوس تابى دارند فافهم .

تفصيل اين بحث را به ديباچه شرح عيون مسائل نفس به نام( سرح العيون فى شرح العيون) ارجاع مى دهيم . و الله سبحانه ولى التوفيق . سبحان الله عما يصفون الا عبادالله المخلصين .

تنظيم و تنميق اين رساله وجيز و عزيز در شب شنبه غره شهر شعبان المعظم 1411