مهدى هاى غير واقعى

اصل مهدويت ريشه دار مى باشد و در صدر اسلام امر مسلمى بوده است امّا موضوع ديگرى كه فرع اين بحث مى باشد، داستان مهدى هاى غير واقعى است كه در گذشته پيدا شده و اسامى آنان در تاريخ ثبت گرديده است. حال در اينجا به ذكر برخى از اسامى آنها مى پردازيم:

1 ـ گروهى از مسلمين محمد بن حنيفه را امام و مهدى پنداشته و مى گويند ; او نمرده است و در كوه ـ رضوى ـ غايب مى باشد، بعد از اين ظاهر شده و دنيا را پر از عدل و داد مى كند.

2 ـ گروهى از جاروديه محمد بن عبدالله بن حسن را مهدى غايب مى پندارند و در انتظار ظهورش به سر مى برند.

3 ـ ناووسيه حضرت صادق را مهدى و زنده و غايب مى دانند.

4 ـ واقفيه موسى بن جعفر را امام زنده و غايب پنداشته و عقيده دارند كه آن جناب بعداً ظاهر شده و دنيا را پر از عدل و داد مى كند.

5 ـ گروهى از اسماعيليه اعتقاد دارند كه اسماعيل فوت نشده بلكه از باب تقيه نسبت مرگ به وى داده شده است.