مدعيان دروغين نيابت خاصه حضرت مهدى (عج)

در طول غيبت كبرى و صغرى عده اى بودند كه ادعاى نيابت خاصه حضرت مهدى (عج) را نمودند كه ما در اينجا به نامهاى برخى از آنها اشاره مى نماييم.

1 ـ الشريعى ابو محمد الحسن كه از اصحاب حضرت عسكرى بوده و اولين كسى است كه ادعاى اين مقام را نموده و مطالبى را به امامان نسبت داده و در حق آن بزرگواران غلوّ كرده است پس توقيع شريف در حق او صادر شد

كه مشتمل بر لعن و الحاد و كفر او بود .

2 ـ محمد بن نصير النميرى كه از اصحاب امام حسن عسكرى ع بوده و بعد از شريعى ادعاى نيابت كرده است .

3 ـ ابو طاهر محمد بن على بن بلال كه از اصحاب امام عسكرى ع بوده و قضيه او با عمرى، نايب اول امام زمان (عج) در كتب رجال آمده است.

4 ـ حسين بن منصور حلّاج مشهور كه در ابتداى امر دعوى نيابت خاصه نموده ولى بعد از آن پا فراتر گذارده و از او مطالب و ادعاهايى صادر شد كه موجب قتل او گرديد.

5 ـ ابو دلف مجنون كه اول ادعاى نيابت خاصه نموده، بعد غلّو كرد و سپس مجنون شد.

6 ـ سيد على مشهدى كه در زمان شاه سليمان صفوى پنهان دعوى نيابت خاصه نمود ولى بالأخره از عقيده او خبردار شدند و به همين جهت به قتل رسيد.

7 ـ ميرزا محمد هروى اهل هرات كه به هندوستان منتقل شده است، در اوايل حكومت فتحعلى شاه قاجار دعوى نيابت خاصه نموده و قبل از تقويت و نفوذ به قتل رسيد.

8 ـ احمد بن هلال كرخى كه از اصحاب حضرت عسكرى ع بوده است.

9 ـ حسين بن على اصفهانى كه در سال 853 از دنيا رفت.

10 ـ شيخ محمد مغربى كه در سال 109 از دنيا رفت