طهور صيغت مبالغت است , طاهر پاك است و طهور پاك كننده , آب مضاف ممكن است كه طاهر باشد اما مسلما طهور نيست اما مطلق آن هم طاهر است و هم طهور پس شرابى كه از دست ساقيشان مى نوشند علاوه بر اين كه پاك است پاك كننده هم هست

اين شراب ابرار را از چه چيز تطهير مى كند ؟ امام فرمود : از هر چه كه جز خدا است , زيرا كه طاهر از دنس اكوان جز خدا نيست دنس چرك است و اكوان موجودات و مراد نقص امكان است كه خداوند از نواقص ممكنات طاهر است زيرا كه صمد حق است اين شراب انسان را از ما سوى الله شست و شو مى دهد صاحب عزم و همت گويد :

مرا تا جان بود در تن به كوشم *** مگر از جام او يك جرعه نوشم

بفرمائيد با هم به گلشن راز برويم :

شرابى خور زجام وجه باقى *** سقا هم ربهم او راست ساقى

طهور آن مى بود كز لوث هستى *** ترا پاكى دهد در وقت مستى

شراب بيخودى در كش زمانى *** مگر از دست خود يا بى امانى

بخور مى تا ز خويشت وا رهاند *** وجود قطره با دريا رساند

شرابى خور كه جامش روى يار است *** پياله چشم مست باده خوار است

سقا هم ربهم چبود بينديش *** طهورى چيست صافى گشتن از خويش

زهى شربت زهى لذت زهى ذوق *** زهى دولت زهى حيرت زهى شوق

كلمات قصار تنى چند از مشايخ عظام در معرفت حق سبحانه

افلاطون الهى گويد :

ان شاهق المعرفه اشمخ من ان يطير اليه كل طائر , و سرادق البصيره احجب من ان يحوم حوله كل سائر ( 28 )

شيخ رئيس در آخر نمط اشارات در مقامات عارفين گويد :

جل جناب الحق عن ان يكون شريعه لكل وارد او يطلع عليه الا واحد بعد واحد