در دنيا زهد و تقواى سطحى داشته باشند , ( چون تقواى عمقى با اين معنا نمى سازد )
, قرآن هم بخوانند , ذكر هم بگويند , جهاد هم بكنند , همه اين اعمال حسنه اثر
خودش را نخواهد بخشيد
ما در طول تاريخ قدرتمندان , قلدرها , گردن كلفتها , سلاطين , امرا و حكامى
داشته ايم كه اينها هم عبادت مى كرده اند و هم نماز مى خوانده اند همه پادشاهان ,
مثل محمد رضا و پدرش نبوده اند كه نماز نخوانند , نخير پادشاهانى بوده اند كه
نماز هم مى خوانده اند من در حالات فتحعليشاه خواندم كه شبهاى جمعه در اندرون
خودش دعاى كميل داشته است شخصى مى آمده و در حضور فتحعليشاه و زن و بچه اش و
عده زيادى ديگر براى شان دعاى كميل مى خوانده است حالا آيا اين دعاى كميل اثرى
دارد ؟ و يا آيا آن نمازى كه ناصر الدين شاه مى خوانده و در حالاتش بوده كه مى گويد
: ( ( از شمس العماره تماشا كرديم , مردم شادى مى كردند , نگاه كرديم , ديديم كه
نمازمان دير شده است و نماز خوانديم ) ) آيا شما خيال مى كنيد , آن نماز
فايده اى
هم دارد ؟ اين نماز كه غرق در آن منيت و تكبر است , ارزشى ندارد چنين نمازى
انسان را به خدا نزديك نمى كند كما اينكه شما ديديد كه آنها به خدا نزديك نشدند
اگر به خدا نزديك مى شدند , آن قدر ظلم نمى كردند , آن قدر به مردم جفا نمى كردند ,
آن قدر فسق و فجور نمى كردند , اين چه نمازى است ؟
گريه هارون الرشيد :
خلفاى بنى اميه و بنى عباس هم كه آن قدر بد و ظالم و خبيث بودند ولى نماز
مى خواندند روزه مى گرفتند , عبادت مى كردند , حج مى رفتند , گريه مى كردند , زمانى
هارون الرشيد نزد زاهدى از زهاد زمانش رفت و او نصيحتش كرد اينقدر او گريه كرد
كه محاسنش تر شد آيا اين گريه براى هارون الرشيد مؤثر است ؟ گريه بر نفس خود
خيلى