بما رسيده حديث صحيح مصطفوى كه هست بعد پيمبر امام هشت وچهار كسى نكرده زامت بدين حديث عمل بغير پيرو آل وأئمه أطهار وله :أي طالب علم دين زمن گير خبرتا چند دورى در بدر أي خسته جگر خود را برسان بشهر علم أي غافل شو داخل آن شهر وليكن از در وله : نبى چو وارد خم گشت بر سر منبر خليفه كرد على را بگفته جبار نهاد بر سر أو تاج وال من والاه زامتش بگرفت از براى وى اقرار وليك آنكه به بخ بخ نمود تهنيتش بكرد از پى اقرار خويشتن انكار فتاد بر سر حارث زغيب سنگ قضا چو گشت منكر نص غدير آن غدار ومن رباعياته : از دورى راه خويشتن يادى كن آماده زبهر سفرت زادي كن از بى كسى مردن خود ياد آور در ماتم خود نشين وفريادى كن وله : از دورى راه خويشتن كن يادى آماده زبهر سفرت كن زادي در راه طلب چو خفته أي أي غافل بر خيز كه از قافله دور افتادى وله : بر خيز چه خفته أي رفيقان رفتند غافل چه نشسته أي عزيزان رفتند خندان منشين كه جمله ياران عزيز با سوز دل وديده گريان رفتند وله : أي بنده طول امل وحرص وحسد فرداست كه اعضاي تو از هم ريزد اين سر كه زياد نخوت امروز پر است تا چشم زنى بود پر از خاك لحد وله :