ابوالفضل عبدالرزاق بن احمد بن محمد بن شيبانى حنبلى معروف به ابن فوطى ( م 723 ) در كتاب خود تلخيص مجمع الاداب فى معجم الالقاب مى نويسد : فخرالدين ابوعبدالله محمد بن ادريس از فاضلان و فقيهان شيعه و از عالمان به اصول شريعت بوده است .

محقق بزرگ صلاح الدين خليل بن ايبك معروف به صفدى ( م 764 ) در كتاب الوافى بالوفيات ( ج 2 / ص 183 ) مى نويسد : ابن ادريس از عالمان رافضه بوده و در عصر خود در فقه نظير نداشته است .

ابن ادريس در نظر علماى شيعه :

علامه مجلسى در كتاب بحارالانوار ( ج 1 , ص 163 ) او را ستوده و با القابى مانند : فاضل و ثقه و علامه توصيف نموده است .

محقق خوانسارى در كتاب گرانقدر روضات الجنات ( ج 6 / ص 279 ) مى نويسد : فضيلت ابن ادريس و مقام و مرتبه والاى او را در شيعه نمى توان انكار كرد , و نظر وى در يك مسأله ( عدم حجيت خبر واحد ) باعث طعن بر او نمى شود و چه بسا از امثال او اشتباهات واضحى ديده شده است . بخصوص در مثل همين مسأله ( عمل به خبر واحد ) و خيلى از متأخران كه اين طعن را بر او روا داشته اند به بسيارى از اقوال او عمل كرده اند , مى توان از محقق و علامه نام برد . شيخ حر آملى ( م 1104 ) در كتاب امل الامل ( ج 2 / 243 ) مى نويسد : بزرگان متأخر بسيار از او تجليل نموده اند و كتاب سرائرش را با آنچه از مؤلفات و اصول متقدمين در آخر آن نقل كرده مورد اعتماد قرار داده اند .

وى در ادامه سخن مى گويد : علامه حلى و ساير علما , اقوال او را در كتابهاى استدلالى خود نقل نموده و بيشتر آنها را پذيرفته اند .

محقق خوانسارى در روضات الجنات ( ج 6 / ص ( 274 مى نويسد : ابن ادريس حبر كامل محقق علامه , افتخار ملت و دين بوده است .

محدث نورى در مستدرك الوسائل ( ج 3 / ص 481 ) مى نويسد . . . عالمان بزرگ در اجازات و تراجم خود به مقام والاى او در علم و فهم و تحقيق و فقاهت اذعان و اعتماد دارند .

سيد محسن امين در اعيان الشيعه ( ج 4 / ص 120 ) مى نويسد : ابن ادريس از فقيهان