در قرون اخير , عده زيادى از اصوليان به شرح و تعليقه و حاشيه بر آن پرداخته اند كه از جمله آنهاست : عالم بزرگوار محمد بن حسن شيروانى ( م 1098 ) و محقق آقا حسين خوانسارى ( م 1098 ) و مولى محمد صالح مازندرانى ( م 1086 ) و آية الله سيد جمال الدين خوانسارى نجل سيد حسين خوانسارى ( م 1125 ) و آية الله سيد على طباطبايى ( م 1231 ) و آية الله سيد محمد مجاهد ( م 1242 ) و استاد كل وحيد بهبهانى ( م 1205 ) مشهور است كه او داراى حواشى زيادى بر معالم است . و البته جز اينها حواشى ديگرى موجود است ولى بهترين حواشى از نظر دقت و تحقيق , هداية المسترشدين , اثر علامه محمد تقى اصفهانى ( م 1248 ) است .

8 ـ علامه و نابغه بزرگ شيخ محمد بن حسين بن عبدالصمد , معروف به شيخ بهايى ( م 1031 ) او نيز از محققان بنام است و آثار گرانسنگى در علوم مختلف از خود بجا نهاده و در زمينه اصول فقه , كتابى به نام زبدة الاصول تأليف كرده است .

9 ـ علامه عبدالله بن محمد بشروى خراسانى , معروف به تونى ( م 1071 ) نيز در زمينه ابحاث اجتهادى كتابى تأليف نموده به نام الوافيه فى علم الاصول , اين كتاب چون داراى اسلوب جالبى بود بدين جهت مورد توجه عالمان زمان خود قرار گرفت و بر آن شرحها نوشته اند , بجاست اسامى بعضى از آنها را ياد آور شويم :

سيد صدر الدين قمى , سيد جواد عاملى ( صاحب مفتاح الكرامه ) , سيد محمد مهدى بحرالعلوم و سيد محسن اعرجى .

10 ـ علامه سيد جمال الدين , فرزند آية الله السيد حسين خوانسارى ( 1125 ) در اين زمينه كتابى به عنوان تعليقه بر شرح مختصر عضدى نوشته است . شيخ اعظم انصارى در كتاب گرانقدر رسائل مى گويد : او در بعضى افكار و انديشه هاى اصول بر