ج ـ سعى و كوشش او بر اين بود كه مسائل را به گونه مختصر و به طور دسته بندى , ولى گويا , مطرح نمايد . با تأمل در كتاب سرائر مى توان به شيوه جالب او در تدوين و تأليف آن پى برد . او كليه مباحث فقه اجتهادى را در ذيل 22 عنوان مطرح كرده و مورد بحث قرار داده است .

د ـ روش او در تنظيم برخى عناوين فقه اجتهادى , همانند روش عالمان پيش از خود بوده است . روش آنان در تنظيم عنوانهاى فقهى اين بود كه بعضى از عناوين را در ضمن برخى ديگر مطرح مى نمودند , او نيز در بعضى از موارد چنين عمل كرده است . مثلا مبحث خمس را در ضمن كتاب زكات , و اعتكاف را در ضمن كتاب صوم , و عمره را در ضمن كتاب الحج , و امر به معروف و نهى از منكر را در ضمن كتاب جهاد , و قرض را در ضمن كتاب دين و . . . مطرح كرده است .

هـ نكته ديگر , تفاوت خلاصه گويى ابن ادريس با خلاصه گويى مجتهدان پيش از اوست . اكنون بجاست به گونه گذرا فرق بين كتاب سرائر و كتابهاى پيش از آن را بيان كنيم , به عنوان نمونه تفاوت بين سه كتاب سرائر و الوسيله و غنيه را ذكر مى كنيم : ابن ادريس , گرچه در مقدمه سرائر به شيوه خود در تلخيص مسائل فقه اجتهادى اشاره كرده و حتى از ذكر مسائل غير فقهى خوددارى نموده و ادعيه و تسبيحات را مورد بحث قرار نداده , ولى با اين وصف , سرائر از نظر كمى بيش از چهار برابر كتاب الوسيله ابن حمزه و نيز بيش از پنج برابر غنيه ابن زهره مى باشد و اين اختلاف حجم بدين جهت است كه مسائل را مفصل تر مطرح كرده است .

در اينجا بجاست به دو نكته اشاره كنيم :

نكته اول ـ ابوالمكارم حمزة بن على بن زهره حسينى حلبى با ابن ادريس در مخالفت با آراى شيخ طوسى داراى نظر واحدى بودند . كتاب غنيه ابن زهره و كتاب سرائر ابن ادريس , خود گوياى آن است , و اين دو كتاب از تأليفات عصر تقليد مطلق از شيخ طوسى متمايز است .