قرائت ابوجعفر يزيد قعقاع مدنى ( م ( 130

قرائت يعقوب بن اسحاق خضرمى [205]

و قرائت خلف بن هشام بزاز

اين قراآت با قراآت هفتگانه فوق را قراآت عشر ( دهگانه ) مى نامند . بعد از سه قرائت مذكور چهار قرائت ديگرى نيز وجود دارد كه عبارتند از :

قرائت محمد بن عبدالرحمان مكى

قرائت يحيى بن مبارك يزيدى

قرائت محسن بصرى

قرائت سليمان بن مهران

26 ـ زمان پيدايش مذاهب گوناگون :

پيش از ورود در بحث بجاست مقدمه اى كوتاه بيان شود :

متفكران و فقهاى جامعه اسلامى اين حقيقت را پذيرفته اند كه خداوند براى جهانيان احكام و وظائف و قوانينى را معين كرده و از طريق وحى بر پيامبر ( ص ) نازل فرموده و پيامبر , همه آنها را به مردم ابلاغ نموده است . و نيز فقيهان اين حقيقت را قبول دارند كه غرض از تشريع احكام و قوانين اين است كه خداوند را به گونه شايسته مورد پرستش قرار داده و از مزاياى آن به طور مساوى بهره مند شوند . فقها همچنين بر اين اعتقادند كه عصيان فرمانهاى ابلاغ شده , كيفر و عذاب اخروى را در پى خواهد داشت .

اين بينشها و اعتقادات باعث شد كه همه دانشيان مذاهب اسلامى در صدد برآيند كه از راههاى ممكن به احكام ابلاغ شده از طريق وحى در زمينه هاى زندگى مادى و معنوى اعم از فردى , اجتماعى , اقتصادى , سياسى , عبادى , اخلاقى و . . . دست يابند .

طبعا اين مطلب به دوران پس از رحلت رسول خدا اختصاص دارد , چون در دوران حيات و حضور ايشان در جامعه اسلامى , بهترين راه براى شناخت احكام و وظايف دينى اين بود كه مردم بدون هيچ واسطه اى به شخص پيامبر مراجعه مى كردند و مسائل مورد نياز را مى پرسيدند و رسول خدا نيز در بيشتر اوقات با گفتار و يا رفتار خويش و يا با آيه اى از قرآن به آنها پاسخ مى داد .