اگر اين وحدت برنامه و عقيده وجود نيابد , يعنى باطن و درون او فرمانبر يك قانون , و زندگى و نيروهاى حياتى او محكوم قانونى ديگر باشد , و اين دو قانون هر يك از عقيده و طرز فكرى جدا الهام گيرند , آن يك از طرز فكر خدائى و اين ديگرى از اوهام و تصورات بشرى در اينصورت انسان , يگانگى و وحدت شخصيت خود را از دست داده گرفتار ( ( شخصيتى مزدوج ) ) ميگردد

افرادى كه داراى ( ( شخصيت مزدوج ) ) مى باشند همواره , گرفتار كشمكش و نزاعى شديد ميان درون و برون خود بوده مبتلا به تشنج روانى , و اضطراب و حيرتى شديد مى گردند , و بالاخره انسانيت آنان قربانى اين بيمارى هولناك و خانه برانداز ميگردد