همچنانكه حكمفرمائى و تسلط او بر ساير پديده هاى جهان , اين موقعيت را در اختيار او ميگذارد كه بتواند خود را از شرائطى كه با شرافت انسانى او سازگار نيست , رهائى بخشد و از وسائل توليدى , در صورتيكه موجب در هم كوبيدن شخصيت او باشد , چشم پوشد

زيرا ابزار توليد و سيستم هاى گوناگون كار , هرگز داراى مقام قداست نيستند تا نتوان تغييرشان داد و يا از آنها چشم پوشيد , بلكه اينها همه وسيله هائى براى بهره بردارى انسان و بالا بردن ميزان استفاده اويند

در اينصورت وقتى ثابت شد كه انسان اشرف موجودات و عزيزترين آنها است , بايد همه چيز را در جهان , بر وفق طبيعت او بوجود آورد , و ابزار توليد را آنگونه ايجاد كرد كه در عين زيادى و فراوانى محصول , به حيثيات انسان نيز لطمه وارد نسازد و شخصيت او را در هم نكوبد