جامعه بر اساس ماركسيسم

ناگفته پيدا است , وقتى ايده ئولوژى و جنبه نظرى مكتب ( ( ماركس ) ) مبتنى بر يك اساس خرافى و جاهلانه است , هرگز نمى توان انتظار داشت تشكيلاتى كه بر اساس اين ايده ئولوژى خرافى قرار دارد , تشكيلاتى زندگيساز و برآورنده نيازمنديهاى جامعه باشد

شكى نيست كه اين تشكيلات نيز مانند طرز فكر و ايده ئولوژى آفريننده و الهام بخش آن , از فطرت انسانى فرسنگها دور بوده بكار ( ( انسان ) ) نخواهد آمد

بزرگترين شاهد اين مطلب آنكه ماركسيسم آنگاه كه مى خواهد فلسفه خود را با جهان خارج تطبيق دهد ناگزير , از مهمترين اصول مقدس ! مكتب خود دست ميكشد و عذرى كه براى اين عمل مى آورد آنست كه : ( ( ماركسيسم مكتبى است منظور و قابل تطبيق با همه ى شرائط ) ) ! در حاليكه هيچيك از مكاتب علمى و فلسفى , مانند مكتب