درس اول

قرآن; پيام هدايت

درآمد

قرآن مجيد مجموعه وحى خداوند به پيامبرش، حضرت محمد(صلى الله عليه وآله)، است كه در مدت 23 سال و در زمان ها و مكان هاى گوناگون بر قلب مبارك آن بزرگوار نازل شده. آن حضرت تمامى آيات قرآن را پس از نزول، براى اصحاب خويش مى خواندند و همگان را تشويق مى كردند تا آن ها را حفظ كنند و گروهى نيز به نام كاتبان وحى (كه عده آنان را تا چهل نفر گفته اند) آن ها را مى نوشتند. تمامى آنچه در اين مدت بر پيامبر نازل گرديد، به صورت 114 سوره و 6236 آيه در اختيار مسلمانان قرار گرفت.

   مهم ترين و اساسى ترين پيام رسالت اين كتاب آسمانى در مرتبه نخست، شناساندن خداى تبارك و تعالى است و در مرتبه دوم طرح مسأله ادامه حيات انسان پس از مرگ و اثبات آن و شناساندن وضعيت نيك و بد ما در آن جا مى باشد. قرآن راه و رسم سعادت جاودانى را از رهگذر ارائه راه كارهايى در زندگى كوتاه انسان ها در اين جهان اعلام كرده و آنان را به سوى فضاى روح بخش معارف و اخلاق الهى فراخوانده است. قرآن به طور جدّى به اصول، مبادى و آداب اخلاقى پرداخته و محور آن ها را خداوند، مبناى آن ها را عقلانى و نتيجه آن ها را سعادت دنيوى و اخروى همه انسان ها معرفى كرده است. اين كتاب عزيز دستاوردهاى عقل بشرى و تجربيات فردى و اجتماعى را تأييد و به پاس دارى و عبرت آموزى از آن ها توصيه كرده است.

   قرآن دريايى است بى كران كه وصفش در اين عبارات كوتاه نارسا و هر آنچه كه