مطلق لفظى است كه قابليت دلالت داشته باشد بر تمام افرادى كه تحت آن لفظ مى توانند قرار گيرند .
توضيح بيشتر در مورد اين تعريف ضرورى است , گاهى لفظى بدون
اعراض و مشخصاتى كه ممكن است بر آن عارض گردد در نظر گرفته مى شود مانند
كلمه انسان , كه كل حيوانات ناطق را قطع نظر از رنگ , نژاد , مليت و
ساير صفات و شرايط و اعراضى كه ممكن است بر آن بار شود در بر مى گيرد .
در اين حالت كه كلمه آزاد از هر گونه قيدى آورده مى شود در اصطلاح
اصول مطلق است , و هر گونه قيد و صفت و عارض ديگرى كه به نحوى از
انحاء اين اطلاق را محدود سازد , تقييد و آن كلمه و لفظ در اصطلاح مقيد
ناميده مى شود .
در مثال بالا به لفظ مطلق و بى قيد[ ( انسان]( كه قطع نظر از
تفاوتهاى نژادى و رنگى و ملى براى مجموعه افراد بشر استعمال مى شود
هرگونه قيد و صفت و كلا عارضه اى اضافه شود مطلق انسان را مقيد مى كند ,
مانند انسان سفيد , با آمدن سفيد كه صفت بعضى از انسانها
[1]) تعريف معروف اصوليين در اين مورد عبارت است از : المطلق ما دل على شايع فى جنسيه .