استفاده شمول و سريان و همه گيرى مى كنيم . على هذا , چنانچه عموم و مطلق
تعارض پيدا كنند , عموم هميشه مقدم خواهد بود . زيرا ظهور عام در عموم
بالوضع است و متوقف بر چيزى نيست , و بدين جهت گفته مى شود كه ظهور
عام ظهور[ (تنجيزى]) است . أما ظهور مطلق در اطلاق خود , چون مبتنى بر
مقدمات حكمتاست , ظهور[ ( تعليقى]) است و مى دانيم كه مقتضى تعليقى نمى
تواند با مقتضىتنجيزى معارضة كند .
3 . أقسام عام
عموم بر سه قسم است : عام[ ( استغراقى]) و[ ( مجموعى]) و[ (
بدلى]) . البته , در هر سه قسم , عموم واجد معناى شمول و سريان است ,
ولى نحوه شمول و سريان در آنها فرق مى كند .
ألف . در عام استغراقى , شمول و سريان براى هر يك از أفراد به
طور استقلال و انفراد وجود دارد , يعنى در عام استغراقى عموم به عدد تمام
أفرادى منحل مى شود كه سريان و شمول احاطه شان مى كند . اگر افراد مخاطب
عام صد نفر باشند , عموم منحل به صد خطاب مى شود , و اين خطاب براى يك
يك افراد به طور مستقلموجود است . بدين جهت , گفته مى شود كه : در عام
استغراقى هر يك از افراد داراى امتثال مستقل و عصيان مستقل است , به
طورى كه اگر بعضى از آنها امتثال كنند و بعض ديگر عصيان نمايند , براى
امتثال كنندگان ثواب وجود دارد و نسبت به كسانى كه عصيان نموده اند موجبات
عقاب فراهم مى گردد , و در نتيجة عقابمى شوند .
ب . در عام مجموعى , شمول براى أفراد به طور اجتماع است , يعنى
در صورتىمى توان گفت امتثال وجود دارد كه مجموع ( من حيث المجموع )
امتثال امر كردهباشد . بنابراين , اگر گفته شود كه تمام مردم مجتمعا بايد
فلان كار را انجام بدهند , در صورتى كه يك نفر از آنها كار مورد بحث را
انجام ندهد , عاممجموعى حاصل نمى گردد , زيرا مورد خطاب موجود نشده است
. پس , در عام مجموعى , يك امتثال و يك عصيان وجود دارد . امتثال عبارت
از آوردن تمامىأفراد است و عصيان