حسين 8 است و سه‌شنبه كنايه از على بن الحسين (ع) و محمدبن على (ع) و جعفربن محمد (ع) است و چهارشنبه كنايه از موسى بن جعفر (ع) و على بن موسى (ع) و محمدبن على (ع) و من است و پنج‌شنبه كنايه از فرزندم حسن بن على (ع) است و جمعه كنايه از فرزند فرزندم (امام زمان) است ... و اين معنى ايام است كه نبايد در دنيا با آنان دشمنى كنى كه در صورت دشمنى در آخرت با تو دشمنى خواهند كرد».

و در آخر امام (ع) فرمودند:

«خداحافظى كن و برو كه امنيتى براى تو نيست».[1]

اين يك اتمام حجت است كه نمونه‌اش در تاريخ بشر كم نبوده است كه مى‌شود انسان در يك محيط فاسد، و آلوده و شيطانى قرار بگيرد و حتى شغلى هم از طرف مفسدان و شياطين داشته باشد ولى بنده خدا باشد.

[1]. الخصال: 2/ 493، حديث 201؛ بحارالانوار 4/ 832، 06، حديث 1.