هر چند اين دفتر با هزار سال سخن گفتن هم تمام نمى‌شود و در قرآن و در روايات، براى انسان‌سازى مطالب فراوانى است.

البته، براى شستن گرد و غبارهاى روى دل و باطن، هيچ راهى نيست جز گريه بر ابى‌عبدالله (ع)، نه اين كه گريه ما قيمت دارد. نه، چون اين اشك وصل به ابى‌عبدالله (ع) بوده و براى همين قيمت پيدا كرده است. در حقيقت، ما با گريه كردن بر خودمان، اين كار را مى‌كنيم. دست ابى‌عبدالله (ع) را مى‌گيريم و وارد باطنمان مى‌كنيم. مى‌گوييم، آقاجان! پاك كن ما را و او هم اين كار را مى‌كند.