نسل به نسل آمده‌ايم سينه زديم، زنجير زديم، باز هم اين كارها را مى‌كنيم، بعد از ما هم ديگران اين كارها را مى‌كنند! چرا؟ بخاطر اينكه قيمت «نه» گفتن ابى عبدالله (ع) با قطعه قطعه شدن خودش و بچه هايش و حتى بچه شيرخواره‌اش تمام شد؛ اما ما در روزگارى هستيم كه اگر بگوييم «نه» كسى با ما كارى ندارد.

عجب حرف دلسوزى ابى عبدالله (ع) زدند.

البته از قول حضرت (ع) نقل مى‌كنند كه مضمونش اين است: شيعيان من! هر كسى با هر زبانى براى شما بگويد، براى شما معلوم نمى‌شود كه چه شده، خودتان كتاب برداريد بخوانيد، نمى فهميد چه شده، آن وقت مى‌فرمايد: (چه آرزويى كرده ابى عبدالله (ع)) مى گويد: چه كسى براى شما بگويد، چه كسى براى شما بنويسد:

«لَيتَ كُم فِى يَومِ عَاشوُرَا جَميعاً تَنظُرُونِى»[1]

«اى كاش! هم شما در روز عاشورا بوديد و مى‌ديديد كه بر من چه گذشت».

[1]. مصباح كفعمى: 376، چاپ هند، به نقل از اسرار الشهاده: فاضل دربندى، ج 3، ص 211. شيعتى ما ان شربتم ماء عذب فاذكرونى او سمعتم بغريب او شهيد فاندوبنى فانا السبط الذى من غير جرم قتلونى و بجرد الخيل بعد القتل عمدا سحقونى ليت كم فى يوم عاشورا جميعا تنظرونى كيف استسقى لطفى فابوا ان يرحمونى‌