نزنند كه اين مكان به علت تخلّف يك ماه تعطيل است! ....

جهنم رفتن ترس و لرز دارد، وحشت دارد؛ اما بهشت رفتن نه ترس و نه لرز و نه مشكلى دارد[1].

توصيه‌

اگر يادتان بماند بعد از منبر و نماز جماعت قبل از اينكه به خانه برويد يك قرآن برداريد، جزء آخر چند آيه اول سوره مباركه بروج را بخوانيد:

وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْبُرُوجِ^ وَالْيَوْمِ الْمَوْعُود^ وَشَاهِدٍ وَمَشْهُودٍ^ قُتِلَ أَصْحَابُ الأخْدُودِ^ النَّارِ ذَاتِ الْوَقُودِ^ إِذْ هُمْ عَلَيْهَا قُعُودٌ^ وَهُمْ عَلَى مَا يَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِينَ شُهُودٌ^ وَمَا نَقَمُوا

[1]. (أَلا إِنَّ أَوْلِيَاءَ اللَّهِ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلا هُمْ يَحْزَنُونَ) (يونس: 62) «آگاه باشيد! يقينا دوستان خدا نه بيمى بر آنان است و نه اندوهگين مى شوند.» (إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَأَقَامُوا الصَّلاهَ وَآتَوُا الزَّكَاهَ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبّهِمْ وَلا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلا هُمْ يَحْزَنُونَ) (بقره:) «مسلما كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته انجام دادند و نماز را به پا داشتند، زكات پرداختند، براى آنان نزد پروردگارشان پاداشى شايسته و مناسب است، و نه بيمى بر آنان است و نه اندوهگين مى شوند.»