آن‌ها ساخته شده و ديدم كه چگونه آنان به عنوان صنعت خدا، به لجن كشيده شده‌اند، براى محبوبم گريه كردم كه او چه هدفى داشت و اين‌ها با اين صنعت خدا چه كار دارند مى‌كنند. اين فرد، عارف و بيدار است. مقام اين فرد، از مقام زاهدان، بالاتر است. در ميان عارفان، اولياى خدا عزيزالوجودند؛ يعنى از هزاران تن، يك تن صوفيند و مابقى، در سايه او زندگى مى‌كنند. اولياى خدا، در ميان عارفان، عزيزالوجودند. در ميان اولياى خدا، از ابتداى خلقت انسان تا به قيامت، تعداد بسيار اندكى از آنان انبياء هستند؛ 124 هزار نفر در مقابل ميلياردها انسان، و در ميان 124 هزار نبى، اندكى رسولند؛ يعنى عزيزالوجودند. رسولان بسيار عزيزالوجودند. قرآن مى‌فرمايد: «تِلْكَ الرُّسُلُ فَضَّلْنَا بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْضٍ مِنْهُم‌».[1] انبياء يكسان نبودند. در ميان انبياء، رسولان عزيزالوجودند؛ يعنى‌

[1] 1. بقره: 253.