نام کتاب : درمان گری با قرآن نویسنده : حسین انصاریان جلد : 1 صفحه : 17
«أَرْسَلَهُ عَلَى حِينِ فَتْرَهٍ مِنَ
الرُّسُلِ وَ طُولِ هَجْعَهٍ مِنَ الْأُمَمِ وَ انْتِقَاضٍ مِنَ الْمُبْرَم».[1] نقض؛ يعنى شكستن. اميرمؤمنان (ع) مىفرمايد: بناى درستى در
هر زمينهاى، بناى درستى، صداقت، راستى، كرامت، محبت و مهروزى، ديندارى، بناى
درستى در هر شأنش، در اين ششصد سال شكسته بود؛ فرو ريخته بود؛ نابود شده بود؛ از
بين رفته بود،
«فَجَاءَهُمْ بِتَصْدِيقِ الَّذِى بَيْنَ يَدَيْهِ»[2]: اين طبيب آمد، امّا با چه نسخهاى؟ با نسخهاى كه نبوت او
را تصديق مىكرد و در اختيارش بود و آن، قرآن كريم بود. «بِتَصْدِيقِ الَّذِى بَيْنَ يَدَيْهِ، وَ
النُّورِ الْمُقْتَدَى بِهِ.»[3]: پيغمبر (ص) با چراغ روشنى، چون: قرآن مجيد،
وارد جامعه شد و شروع كرد به بيدار كردن مردم. پس خدا طبيب بوده و مظهر طبابتش،
انبيايش و ائمه طاهرين: هستند.
سؤال درمان از طبيبان دين كن اين قبرى كه كنار
قبر حضرت رضا (ع) است، و حتماً همه شما او را به عنوان يك عالم، به عنوان يك
انديشمند، به عنوان يك فرزانه، زيارت