معناى «لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ‌»[1] است. لام آن هم لام علت مى‌باشد. «لَعَلَّكُمْ‌» خدا را عبادت كنيد؛ «لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ‌»: براى اين كه به مقام حفظ خود از افتادن در همه خطرات دنيا و لجنزارهاى اين زندگى مادى و افتادن در خطرات آخرت برسيد؛ چون اگر به خطر بيفتيد، اولين خطر، از دست دادن خود است، و اما اگر فرد در عبادت قرار بگيرد، از اول بندگى تا آخر آن، فقط و فقط به دست آوردن مقام است.

تفسير حرف‌هاى كلم عبد از زبان اهل‌دل‌

براى همين اهل دل گفته‌اند: كلمه عبد سه حرف است: عين و باء و دال. عين، آن حرفى است كه دهان آن باز است؛ چون اگر دهان عين را ببنديم، يا ميم مى‌شود، يا قاف، و يا فاء. عين دهانش باز است. كلمه عين عبد، به معناى عرفان رب است؛ يعنى وقتى وارد عبادت به معناى واقعى شديد، همين‌طور دوست داريد معبود را بفهميد. به ناچار

[1] 1. بقره: 21.