لَيسَ شَىْءٌ أضَرّ لِقَلبِ المُؤمِنِ مِن كَثْرَةِ الأكلِ ، وَهِىَ مُورِثَةٌ لِشَيئَينِ : قَسْوَةَ القَلبِ وَهَيَجانِ الشَّهوَةِ[1] .

« چيزى براى قلب مؤمن زيانبارتر از پرخورى نيست ، پرخورى سبب دو خصلت است : سنگدلى و طغيان شهوت » .

پرخوابى

از حضرت باقر (عليه السلام) روايت شده : موسى به حضرت حق عرضه داشت : به كدام يك از بندگانت دشمنى بيشتر مىورزى ؟ فرمود : كسى كه در شب مانند مردار در بستر افتاده و روز را به بطالت و بيهوده كارى مى گذراند[2] .

رسول خدا (صلى الله عليه وآله وسلم) فرموده است : مادر حضرت سليمان به او فرمود : هنگام شب خواب زياد نداشته باش كه خواب زياد در شب آدمى را در قيامت تهى دست محشور مى كند[3] .

حضرت على (عليه السلام) فرمود :

بِئْسَ الغَريمُ النَّومُ ; يُفنِى قَصيرَ العُمرِ وَيُفَوِّتُ كَثيرَ الأجرِ[4] .

« خواب دشمن بدى است ، عمر كوتاه را به باد مى دهد و پاداش زياد را نابود مى كند » .

دلم را اى خدا از عشق جان ده *** روانم را حيات جاودان ده

تن بى جان بود جان فسرده *** ز مهر خويش جانم را روان ده

به كوى قدس دل را راه بنما *** روان را سوى عليّين نشان ده

[1] مستدرك الوسائل : 16 / 211 ، باب 1 ، حديث 19627 .

[2] ميزان الحكمه : 13 / 6550 ، النوم ، حديث 20917 .

[3] خصال : 1 / 28 ، حديث 99 ; ميزان الحكمه : 13 / 6550 ، النوم ، حديث 20915 .

[4] غرر الحكم : 159 ، حديث 3030 ; ميزان الحكمه : 13 / 6550 ، النوم ، حديث 20924 .