به اندازه اى در اسلام حائز ارزش و اهميت است كه اميرالمؤمنين (عليه السلام) در دقايق آخر عمرش در شب بيست و يكم ماه رمضان ، در ضمن سفارش و وصيّتش به فرزندان به ويژه حضرت حسن و حسين (عليهما السلام) فرمود :

كُونَا لِلظَّالِمِ خَصْماً وَلِلْمَظْلُومِ عَوْناً[1] .

« دشمن ستمكار و يار ستمديده باشيد » .

آرى ، اين زيباترين شعار اسلام و شعار عملى مؤمن در برابر ظلم و ظالم ، و نسبت به مظلوم و ستمديده است .

رسول خدا (صلى الله عليه وآله وسلم) فرمود :

مَنْ أَخَذَ لِلْمَظْلُومِ مِنَ الظَالِمِ كانَ مَعى فِى الجَنَّةِ مُصاحِباً[2] .

« هركس حق مظلوم را از ظالم باز ستاند ، همنشين من در بهشت است » .

حضرت على (عليه السلام) فرمود : « هنگامى كه ستمديده اى را ديدى او را بر ضد ستمكار يارى ده »[3] .

و نيز آن حضرت فرمود :

أَحْسَنُ العَدْلِ نُصْرَةُ المَظْلُومِ[4] .

« نيكوترين عدل ، يارى رساندن به ستمديده است » .

امام صادق (عليه السلام) فرمود :

هيچ مؤمنى نيست كه مؤمن ستمديده اى را يارى دهد ، مگر اين كه يارى دادنش از روزه ى يك ماه ، و اعتكافش در مسجد الحرام برتر است . و هيچ مؤمنى

[1] نهج البلاغه : 421 ، حكمت 47 .

[2] بحارالأنوار : 72 / 359 ، باب 81 ، حديث 74 .

[3] غرر الحكم : 450 ، حديث 10364 ; ميزان الحكمه : 7 / 3384 ، الظلم ، حديث 11482 .

[4] غرر الحكم : 446 ، 10210 ; ميزان الحكمه : 7 / 3384 ، الظلم ، حديث 11480 .