وَ أمّا التفأل بالقُرآن بمعنى معرفة عواقب الأمور و المغيبات. فقد نهى عنه، كما في الوسائل، ج 4، ص 875، عن أبي عبد الله عليه السلام قال: «لا تتفأل بالقرآن». و ايضاً راجع: العروة الوثقى، كتاب الحج، مقدمة فى آداب السّفر و مستحباته تجد معنى الاستخارة و كيفيتها و آدابها. و اللَّه العالم.

س 317- فرموده‌اند اگر كسى مى‌خواهد به كمالات معنوى برسد بايد ادعيه و اذكار را بمانند دارو بداند و آن را زير نظر طبيب روحانى و مجتهد مصرف كند زيرا ادعيه ما داراى مراتب روحى است، آيا صحيح است؟

ج- خواندن دعاهاى معروفه كه سند صحيحى دارند براى همه مستحب است و داشتن استاد اخلاق بسيار خوب و لازم است اما اذكار ساختگى برخى افراد و دستور آنها هيچ مبناى شرعى ندارد.

س 318- با توجه به اينكه خداوند در سوره شمس يازده قسم براى تزكيه نفس خورده است، عده‌اى تزكيه و تهذيب نفس را واجب نمى‌دانند، آيا صحيح است؟

ج- تزكيه نفوس به حدّ دورى از گناه و انجام واجبات از اهم واجبات است.

س 319- اين جانب در آستانه سفر هستم، لطفاً موعظه و نصيحتى بفرماييد.

ج- شخصى عازم سفر بود و خدمت حضرت امير المؤمنين على عليه السلام رسيد و همين خواسته شما را از آن حضرت درخواست كرد حضرت فرمود: اگر همراه و هم‌سفر مى‌خواهى، خداوند تو را بس است. اگر رفيق مى‌خواهى، كرام الكاتبين تو را بس است. اگر مونس و هم زبان مى‌خواهى، قرآن تو را بس است. اگر پند و عبرت مى‌خواهى، دنيا تو را بس است. اگر عمل مى‌خواهى، عبادت تو را بس است. اگر موعظه و نصيحت مى‌خواهى، مردن تو را بس است.