ج- به
طور كلى استفاده از تخمك زنى غير از زن انسان به هر جهت كه باشد، چه به طور مستقل
در خارج رحم با نطفه مرد تلقيح شود و در رحم زن صاحب نطفه قرار گيرد و چه در داخل
رحم تلقيح شود، فى نفسه اشكال شرعى ندارد و بچه ملحق به خانمى است كه از او متولد
شده و شوهر آن خانم هم پدر بچه است. بلى اگر اين اعمال مستلزم فعل حرام باشد از اين
جهت جايز نيست.
س 297-
خانم شوهردارى است كه اولاددار نمىشود، به آنها پيشنهاد شده است كه از زن و
شوهرى، با رضايت آنها نطفه و تخمك بگيرند، و در دستگاه بصورت جنين درآورند، و پس
از چند روز آن را توسط پزشك زن در رحم اين خانم قرار دهند و پس از رشد و زايمان او
را شير دهد و بزرگش كنند كه بچه آنها باشد. آيا اصل اين عمل جايز است؟ و آيا بين
اين بچه و اين زن و شوهر احكام فرزندى مترتب مىشود؟
ج-
بطور كلى تلقيح نطفه شوهر به همسر خودش، اگر مستلزم مقدمات حرامى نباشد مانع شرعى
ندارد و تمام احكام فرزندى بر او مترتب مىشود. اما تلقيح نطفه غير، چنانچه مستلزم
مقدمات حرام باشد، از قبيل: نگاه نامحرم و حتى پزشك زن به عورت آن خانم، مسلماً
جايز نيست و اگر مستلزم حرام نباشد، به اينكه تلقيح توسط خود خانم يا شوهر او
انجام شود، باز بر خلاف احتياط و محل اشكال است. چون در باب نكاح و توالد و تناسل،
حفظ انساب و عدم الحاق فرزند به غير، از اهم امور شرعى است و در اين جهت فرقى بين
رضايت و عدم رضايت نيست و چنانچه عقيم بودن با معالجه مداوا نشود معلوم است مصلحت
وى در بچهدار نشدن مىباشد و