خوردن مزاج بشود جايز نيست، مگر اينكه ضرورت ايجاب كند- مثلًا جهت معالجه لازم شود- كه در اين صورت بقدر ضرورت جايز است.

س 139- هم غذا شدن با اهل سنت چه صورتى دارد؟

ج- اشكالى ندارد.

س 140- رفت و آمد و هم غذا شدن با افرادى كه شراب‌خوار و بى‌نماز هستند و به پاك و نجسى اهميت نمى‌دهند، چه صورت دارد؟

ج- چنانچه منكر ضرورى اسلام نباشند محكوم به اسلام و پاك هستند ولى بهتر اين است كه با چنين افرادى معاشرت نشود، مگر اينكه اميد به هدايت آنها و امكان ارشاد و امر به معروف و نهى از منكر باشد.

س 141- شخصى اصول و فروع دين را بلد نيست، خوردن غذايى كه او طبخ مى‌كند و هم غذا شدن با او چه صورتى دارد؟

ج- اگر اصول دين را قبول دارد ولى نمى‌تواند آنها را بطور تفصيل و ترتيب بيان كند، پاك است و غذا خوردن و هم غذا شدن با او اشكال ندارد، اما اگر اصلًا متوجه نيست به طورى كه اگر از اصول دين او سؤال شود اظهار بى‌اطلاعى مى‌كند و جاهل محض است، محكوم به اسلام نيست و غذاى مطبوخ او و چيزهاى ديگر كه با رطوبت به بدن او ملاقات كرده نجس است.

س 142- همسر اين جانب، نسبت به غسل و نماز بى‌اعتنا است، مصرف غذايى كه او پخته است چه صورت دارد؟

ج- اشكال ندارد.