س 10- اگر به قصد بيرون آمدن منى استمناء كند ولى منى خارج نشود، آيا روزه‌اش باطل مى‌شود؟

ج- روزه او باطل نمى‌شود.

س 11- شخصى روزه ماه رمضان را عمداً خورده است و همين طور روزه قضاى ماه رمضان را بعد از ظهر خورده است و نمى‌دانسته كفاره دارد، وظيفه‌اش چيست؟

ج- در فرض سؤال علاوه بر كفاره افطار عمدى روزه ماه رمضان، قضاى آن و كفاره افطار روزه قضاى ماه رمضان در بعد از ظهر هم بر او واجب است؛ هر چند كه نمى‌دانسته كفاره دارد ولى مى‌دانسته كه حرام است.

س 12- شخصى گمان مى‌كرد كه اگر استمناء كند يا غذا بخورد، بايد يك روز قضاى روزه را بجاى آورد، در اين صورت وظيفه‌اش چيست؟

ج- اگر مى‌دانسته كه اين كار روزه را باطل مى‌كند؛ علاوه بر قضا كفاره نيز لازم است.

س 13- اگر شخصى دارو مصرف كرده يا عمداً تا صبح جنب باقى مانده است يا استمنا كرده است و نمى‌دانسته كه اين امور مبطل روزه است چه وظيفه‌اى دارد؟

ج- بايد روزه را قضا كند و اگر جاهل مقصر بوده (يعنى مى‌توانسته ياد بگيرد و ياد نگرفته) بنابر احتياط واجب كفاره هم ثابت است. اما اگر جاهل قاصر بوده (يعنى نمى‌توانسته ياد بگيرد) كفاره ندارد.

س 14- اگر مسافر در ماه مبارك رمضان به سوى وطن خود حركت كند و مصادف با اذان ظهر نزديك وطن خود برسد، ولى شك كند كه آيا مقدار مسافت مانده، وطن محسوب مى‌شود يا خير، وظيفه‌اش چيست؟