چنين چيزى نيست، لطفاً بفرماييد كدام يك از دو فتوا را صحيح مى‌دانيد؟

ج- با اندكى تأمل منافات از بين مى‌رود و منظور اين است كه چنانچه روزه‌دار نيت كند مفطرى را بجا آورد تا زمانى كه مفطر را انجام نداده روزه او باطل نمى‌شود ولى اگر روزه‌دار نيت كند كه ديگر روزه نباشد با چنين نيتى روزه‌اش باطل مى‌شود اگر چه مفطرى بجا نياورد.

س 4- در اثناى نماز در دهان روزه‌دار اخلاط سر و سينه جمع شده است اگر فرو دهد روزه‌اش باطل مى‌شود و اگر بخواهد بيرون بريزد بايد نماز را قطع كند، وظيفه چيست؟

ج- اگر ممكن باشد بدون قطع نماز، اخلاط را از دهان خارج كند و يا در دهان نگه دارد و نماز را تمام كند بايد نماز را ادامه دهد. و در صورت عدم امكان، اگر به مقدارى وقت دارد كه اگر نماز را قطع كند و از اول شروع كند، لااقل يك ركعت از نماز داخل وقت واقع شود، بايد نماز را قطع كرده و اخلاط را از دهان خارج كند و بعد نماز را بخواند. اما اگر به اين مقدار هم وقت ندارد لازم است فرو برد و نماز را تمام كند. و بعداً قضاى روزه را بگيرد.

س 5- شخصى كه مى‌داند قرآن را غلط مى‌خواند آيا جايز است بخواند و چنانچه روزه باشد، موجب بطلان روزه او مى‌شود يا خير؟

ج- غلط خواندن قرآن فى نفسه حرام نيست و موجب بطلان روزه نمى‌شود (گرچه لازم است مؤمنين سعى كنند قرآن را صحيح بخوانند) بلى چنانچه شخصى علم اجمالى دارد قسمتى را كه مى‌خواهد بخواند، به طورى غلط مى‌خواند كه معناى آن تغيير كرده و بر خلاف واقع مى‌شود و قصدش هم اين باشد كه معناى خلاف واقع و كذب را بخدا نسبت دهد، در اين صورت‌