انجام شده ضررى به صحت نماز نمى‌زند و نماز او صحيح است.

س 78- فرموده‌ايد: اگر مأموم پيش از امام سر از ركوع يا سجده بردارد بايد به ركوع يا سجده برگردد و زياد شدن ركوع يا سجده نماز را باطل نمى‌كند، بفرماييد آيا براى زيادى ركوع يا سجده، سجده سهو لازم مى‌شود؟

ج- مورد سؤال از موارد سجده سهو نيست و همينطور است ساير مواردى كه در نماز جماعت چيزى به قصد تبعيت زياد مى‌شود و موارد سجده سهو همان است كه در توضيح المسائل بيان شده است؛ بلى در آن موارد فرقى بين نماز جماعت و فرادا نيست.

س 79- خانمى خانه‌دار است و امكان يادگيرى صحيح حمد و سوره برايش فراهم نيست ولى مى‌تواند در نماز جماعت شركت كند، اما شوهرش اجازه نمى‌دهد، آيا بايد از او اطاعت كند يا مى‌تواند بدون اجازه او در نماز جماعت شركت كند؟

ج- فرض مورد سؤال گرچه بعيد است ولى در صورت وجود، و عدم امكان يادگيرى و صحيح خواندن، احتياط اين است كه نماز را به جماعت بخواند و در اين مورد اطاعت از شوهر لازم نيست.

س 80- اگر امام جماعت در اثناى نماز متوجه شود كه نمازش باطل است، وظيفه‌اش چيست؟ و در صورت لزوم رها كردن، اگر خجالت بكشد، آيا جايز است نماز را صورتاً ادامه دهد؟

ج- در فرض سؤال نماز را رها كند و در صورت امكان يك نفر از مأمومين واجد شرايط امامت را بجاى خود قرار دهد تا او نماز را به جماعت ادامه دهد و الا به مأمومين اطلاع دهد تا آنها نماز خود را بطور فرادى ادامه داده و تمام كنند و ادامه نماز بر خلاف احتياط وجوبى است و خجالت وظيفه و