سؤال 1757: در ميان پزشكان متخصص دو نظريه در رابطه با دستگاه درونى رحم) D .U .I (وجود دارد: الف- ممانعت از انعقاد نطفه مى‌كند. ب- بعد از انعقاد نطفه موجب دفع نطفه مى‌گردد. در فرض سؤال، تكليف در دو مورد زير چيست؟

الف- استفاده از آن در صورت شك بين دو نظريه.

ب- استفاده از آن در صورت تبعيت نظريه (ب).

جواب: الف- در صورت شك مانعى ندارد. مگر اين كه موجب عقيم شدن دائمى شود. ب- اگر بدانند كه موجب دفع نطفه مى‌شود جايز نيست.

سؤال 1758: تكليف عقيم كردن بانوان كه در زايمانهاى قبلى فرزندان ناقص الخلقه و يا داراى بيمارى ارثى (جسمى و روانى) به دنيا آورده‌اند چيست؟

جواب: صرف ناقص الخلقه بودن نوزاد قبلى يا بيمارى ارثى مجوز عقيم كردن نمى‌شود. بلى اگر محرز باشد كه زايمانهاى بعدى ملازم با عسر و حرج شديد و غير قابل تحمل است، مانعى ندارد.

سؤال 1759: بستن لوله‌هاى رحم منجر به قطع حاملگى مى‌شود و ايجاد زمينه براى امكان آبستنى مجدد، مستلزم عمل جراحى ميكروسكوپيك و دقيق است كه در مراكز مجهز امكان‌پذير است، و شانس حاملگى مجدد در بهترين مراكز دنيا در حدود 50% مى‌باشد. با در نظر گرفتن شرايط فوق، آيا بستن لوله‌هاى رحم در بانوان سالم مجاز است؟

جواب: در فرض سؤال، چنين مواردى حكم عقيم شدن دائمى محسوب مى‌شود و جايز نيست.

سؤال 1760: در مورد بيمارانى كه حاملگى براى آنان خطر جانى دارد و امكان بهبود وضع جسمى و روانى آنان از نظر مساعد شدن حاملگى در آينده هم وجود ندارد. به عبارت ديگر:

ضرورتهاى پزشكى ايجاب مى‌كند هيچ‌گاه يا حتى الامكان حامله نشوند، آيا قطع دائم حاملگى جايز است؟

جواب: در فرض سؤال، مانعى ندارد.

سؤال 1761: آيا سقط درمانى در مورد مادرانى كه بيمارى پيشرفته‌اى دارند و ادامه حاملگى‌