مى‌تواند باقى بر تقليد ميّت باشد يا به مجتهد زنده رجوع كند.

مسأله 18: مجتهد و اعلم را از سه راه مى‌توان شناخت: * خود انسان يقين يا اطمينان پيدا كند؛ مثل آن كه از اهل علم و اهل خُبره باشد و بتواند مجتهد و اعلم را بشناسد. * گواهى دو نفر عالم عادل كه مى‌توانند مجتهد و اعلم را تشخيص دهند به شرط آن كه دو نفر عالمِ عادلِ ديگر با گفته آنان مخالفت نكنند. * اعلم بودن او به گونه‌اى مشهور باشد كه براى انسان اطمينان حاصل شود.

مسأله 19: راه‌هاى بدست آوردن فتواى مجتهد به قرار ذيل است: * شنيدن از خود مجتهد. * شنيدن از دو نفر عادل. * شنيدن از يك نفر عادل به گونه‌اى كه از گفته او اطمينان حاصل مى‌شود. * ديدن در رساله مجتهد كه درستى آن مورد اطمينان باشد.

مسأله 20: اگر فتواى مجتهد در مسأله‌اى عوض شود، مقلّد بايد به فتواى جديد عمل كند و عمل كردن به فتواى گذشته جايز نيست، مگر آن كه فتواى اوّل موافق احتياط باشد.

مسأله 21: واجب است انسان مسائلى را كه غالباً به آنها احتياج دارد، ياد بگيرد.

فرق بين احتياط مستحب و احتياط واجب‌

مسأله 22: «احتياط مستحب» هميشه همراه با فتواست؛