مسأله سوّم كيفيت وضع در حقيقت شرعيّه‌

حال كه ما وجود ثمره عمليه- هرچند به‌صورت نادر- براى بحث حقيقت شرعيّه را پذيرفتيم لازم مى‌دانيم با قطع‌نظر از آن سه نكته‌اى كه در ابتداى بحث مطرح كرديم، قدرى پيرامون كيفيت وضع در حقيقت شرعيّه بحث كنيم. در اين زمينه دو نظريه مطرح است:

نظريه اوّل (نظريه مرحوم آخوند)

مرحوم آخوند مى‌فرمايد: كيفيت وضع در باب حقيقت شرعيه به اين صورت كه حضرت پيامبر صلى الله عليه و آله در يك جلسه يا جلسات متعدّدى، اين الفاظ را از معانى لغوى به معانى جديد نقل داده و براى معانى جديد وضع كرده باشد، مسأله‌اى است كه كسى نمى‌تواند آن را ادعا كند. نمى‌توان قبول كرد كه چنين حادثه‌اى در زمان حضرت پيامبر صلى الله عليه و آله اتّفاق افتاده باشد ولى هيچ روايت يا تاريخ يا امامى اشاره به آن نكرده باشد.