مقدمه‌

بسم الله الرحمن الرحيم‌

زيارت يكى از راه‌هاى بسيار مؤثّر و مفيد در برقرارى ارتباط معنوى و قلبى و دينى با سرچشمه همه حقيقت‌ها يعنى حضرت حقّ- جلّ و علا- است، اگر براى حضور در مشاهد شريفه و بقاع متبرّكه‌انبيا و اوليا، راه مى‌پيماييم و هنگام حضور در مزار پاك آنان متنى را به عنوان زيارت‌نامه قرائت مى‌كنيم، همه و همه براى تكميل مراتب توحيد و تقويت ايمان و يكتاپرستى و تقرب جستن به حق تبارك و تعالى است. يكى از مضامين مهم اين متون، اظهار عبوديت و بندگى، و بى‌زارى از شرك و دوگانه پرستى است، و چه‌بسا بتوان گفت اين آموزه و پيام، روح همه زيارتنامه‌ها است. زائر به هنگام حضور و زيارت در انديشه آن است كه جان خويش را به بالاترين درجه عبوديت زينت بخشد و آن را از هرگونه كدورت و آلودگى پاك و منزّه سازد.