محمد بن موسى همدانى نيز گرچه توثيق صريح ندارد، ولى نجاشى او را ذكر كرده و اظهار نموده است كه قميون گفته‌اند وى غالى و نزد بعضى، از جاعلين است والله اعلم. از آن‌جا كه نجاشى در مقدمه كتابش گفته است كه من از سلف صالح در اين كتاب درج مى‌كنم و چون به نقل ديگران اكتفا كرده و با جمله «والله اعلم» آنان را زير سؤال برده است و نه محمد بن موسى را، از اين شيوه كلام كشف مى‌شود محمد بن موسى نزد ايشان نقطه ضعف ندارد و عموم سلف صالح شامل او

مى‌شود. همچنين ايشان محمد بن خالد طيالسى را هم ذكر نموده و جرحى در باره وى ارائه نكرده است. [1]

در حلقه سوم از سند اول، دو نفر قرار دارند؛ سيف بن عميره كه ثقه است و دومين آنان صالح بن عقبه است. از اين رو چنانچه صالح توثيق نشود، ضررى به سند وارد نمى‌گردد و علقمه بن محمد حضرمى هم در سند شيخ هم طراز صفوان است كه به آن اشاره شد. به هر روى از آن‌جا كه صاحب شفاء الصدور از عهده اين بحث به نحو اكمل بر آمده‌اند مشتاقان براى استفاده بيشتر مى‌توانند به آن رجوع كنند.

ب) بررسى سند زيارت در كتاب مصباح المتهجد

سند شيخ الطائفه در كتاب مصباح المتهجد بدين ترتيب است:

مرحوم شيخ طوسى در اين كتاب از امام باقر (ع) به دو سند و از امام صادق (ع) به يك سند زيارت را نقل كرده است.

در اين مختصر ابتدا نظر به سند سوم است كه منتهى به امام صادق (ع) مى‌شود. سند مزبور بدين قرار است:

[1]- رجال نجاشى: 338 و 340.