بنابراين،
اگر در زيارت عاشورا بنى اميه صريحاً مورد لعن و نفرين قرار گرفتهاند، اين امر
ناشى از رفتار و گفتار رسول خدا (ص) است.
الف)
تفاوت ميان لعن و سبّ
از
برخى كتابهاى لغت استفاده مىشود كه بين لعن و سبّ، فرقى نيست؛ ولى برخى ديگر از
واژهنگاران گفتهاند: لعن و سبّ، از حيث معنا فرق دارند.
لعن
به معناى دور ساختن از رحمت خداوندى بوده، اما سبّ به معناى دشنام دادن و بدگويى
نمودن است. در
مصباح
المنير، لعن به طرد و سبّ تفسيرشده، و فرقى بين اين دو قائل نشده است، ولى در
بسيارى از كتابهاى لغت، لعن را به معناى دور ساختن از رحمت حق و دورى از خير و
جنت دانستهاند و در حقيقت، لعن را يك نوع عذاب قرار دادهاند، اما سبّ، مشتمل بر
معناى عذاب نبوده، بلكه ناسزاگويى است، وشيطان را ازاينجهتلعين مىگويندكهاز
آسمان طردشدهاست.