وَ عَلَى الْمَرْأَةِ الرَّجْمُ وَ عَلَى الْجَارِيَةِ الْحَدُّ [1].

معلى بن خنيس مى‌گويد: از امام صادق عليه السلام سؤال كردم كه مردى زن خود را وطى كرد، سپس اين زن با جاريه‌اى باكره مساحقه كرده و آن جاريه حامله شد. حضرت در جواب فرمودند: اين بچه براى مرد است و زن-/ چون شوهردار بوده-/ بايد رجم شود، جاريه نيز بايد حد بخورد.

سند روايت‌

اين روايت از نظر سند معتبر است. اسحاق بن عمار، يونس بن عبدالرحمن و عباس بن موسى مشكلى ندارند، فقط در مورد معلّى بن خنيس، اقوال مختلف ذكر شده است، امّا رواياتى كه معلّى را مدح مى‌كند بيشتر است و اغلب اصحاب رجال نيز او را معتبر مى‌دانند، گرچه برخى مثل نجاشى او را تضعيف كرده‌اند [2].

تقريب استدلال به روايت‌

در اين روايت، امام عليه السلام همه احكام مربوط به اين مسئله را بيان فرمودند، امّا درباره حكم ادخال نطفه در رحم اجنبيّه مطلبى بيان نكردند. از اينجا مى‌فهميم كه اگر ادخال نطفه در رحم اجنبيّه حرام بود، اين زن بايد علاوه بر رجم، تعزير هم مى‌شد، كه امام عليه السلام در اين مورد

[1]. التهذيب 10: 59، باب حد السحق، حديث 6، وسائل الشيعة 28: 169، أبواب حدّ السحق والقيادة، باب 3، حديث 4.

[2]. رجال النجاشي: 417، رقم 1114.