نام کتاب : فرهنگ اصطلاحات منطقى نویسنده : خوانساری، محمد جلد : 1 صفحه : 337
Equivocation
1- اشتراك
لفظ
2- لفظ يا
عبارتى كه قابل تفسيرهاى مختلف باشد.
Equivocation
fallacy
مغالطه به
اشتراك لفظ
Eristic
فنّ
استدلالهاى منطقى ظريف و موشكافانه، همراه با تردستى در استدلال، و مخصوصا به
استدلالهاى فريبنده و حقنما و احتجاجهاى سفسطى اطلاق مىشود.
Error
اشتباه،
خطا
Essence
ماهيّت،
ذات
Essential
ذاتى
Eternally
necessary
ضروريّه
ازليّه
Evidence
بداهت،
اوّلى بودن، بيّن بودن. (معنى اين اصطلاح در انگليسى بسيار وسيعتر از فرانسه و آلمانى
و ايتاليايى است، و به هرنوع يقين چه مستقيم و چه غير مستقيم، حتى به بداهت تاريخى
و به شهادت ساده و نيز به شاهد اطلاق مىشود) (لالاند).
Evident
بديهى،
اوّلى، بيّن، ضرورى (در مورد قضايا) وصف قضيّهاى كه هركس آن قضيّه را بخوبى
دريابد، نتواند در درستى آن ترديد روا دارد.
Exceptive
propostion
قضيّه
داراى استثنا، قضيّه مستثنى منه. يعنى قضيّهاى كه در حالى كه محمولى را براى
موضوعى اثبات مىكند، يك فرد يا تعدادى از افراد، يا يك نوع يا تعدادى از انواع را
از آن استثنا مىكند. مانند «هر فلزى به استثناى جيوه جامد است».
Exclude
طرد، نفى
Excluded
middle (-Tiers exclu)
نفى شقّ
سوّم، نبود واسطه بين نفى و اثبات
Exclusion
1- تباين
(نسبت بين دو كلّى كه هيچ فرد مشتركى ندارند).
2- عناد،
ناسازگارى (خصوصيت دو وصف كه هردو قابل جمع در يك موضوع نباشند).
Exclusive
disjunctive proposition
قضيّه
منفصله حقيقيّه
نام کتاب : فرهنگ اصطلاحات منطقى نویسنده : خوانساری، محمد جلد : 1 صفحه : 337