ك‌

كاذب‌

خبرى كه مطابق واقع نباشد (-/ صادق).

«قضيه قولى باشد معقول يا مسموع كه اطلاق صادق يا كاذب بر آن توان كرد به حقيقت» (درّة التاج، ص 51).

كبرى‌

آن مقدمه قياس كه اكبر (يعنى محمول مطلوب) در آن بكار رفته باشد. مانند مقدمه «هر انسانى فانى است» در قياس ذيل:

سقراط انسان است- هر انسانى فانى است.

پس سقراط فانى است.

كذب‌

عدم مطابقت خبر با واقع (-/ صدق).

كلّ‌

1- سور قضيه موجبه كليه بمعنى هر يك از افراد. مانند «كلّ حيوان فان» (-/ بعض).

2- آنچه از بهم پيوستن اجزاء چند حاصل شده باشد، مانند درخت كه از ريشه و ساقه و برگ و ميوه و جز آن حاصل شده است.

و مانند بدن آدمى كه از اجزاء مختلف تشكيل يافته (-/ جزء).

كلام‌

از اقسام قول و آن سخنى است كه سكوت بر آن صحيح باشد. يعنى معنى كامل و تمامى را برساند. (- جمله- مركّب تام).

«و بدان كه مركب تامّ باشد اگر افادت‌