نام کتاب : وهابيت، مبانى فكرى و كارنامه عملى نویسنده : سبحانى، شیخ جعفر جلد : 1 صفحه : 378
پاداشى كه از عمل ديگرى نصيب انسان مى شود ارتباطى ندارد.
اصولاً پيكره حديث چه مستثنى « انقطع عمله» و چه مستثنى منه« إلاّ من ثلاث» ناظر به اعمالى است كه خود انسان به طور مستقيم انجام مى دهد و همگى با مرگ او گسسته مى شود جز اين سه عمل كه نتيجه دايمى دارد. و محور گفتگو مربوط به اين نوع كارها است و ارتباطى به پاداشى كه از عمل ديگرى به انسان مى رسد ندارد.
شبهه سوم
عبادات بر دو نوعند برخى از آنها نيابت پذيرند(مانند صدقه و حج) و برخى ديگر نيابت پذير نمى باشند (مانند نماز و قرائت قرآن و روزه) . در اين صورت چگونه فردى اين اعمال را به نيابت از ميت انجام مى دهد در حالى كه اين اعمال نيابت پذير نيست.
پاسخ
نيابت پذيرى و يا عدم نيابت پذيرى عمل را بايد از شرع گرفت، مثلاً: اسلام نيابت پذير نيست، هر چند انسان صد بار از طرف كافر به توحيد و رسالت پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم)گواهى دهد سودى به حال كافر ندارد امّا روزه به گواهى روايات نيابت پذير است.
پيامبر گرامى (صلى الله عليه وآله وسلم)فرمود: من مات وعليه صيام، صامَ عنه وليّه.[1]
«هر كس بميرد و روزه اى بر ذمه او باشد، وارث او از جانب او روزه مى گيرد».