حضور پيامبر رسيد و گفت: چه صدقه اى با فضيلت تر است؟

پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم)فرمود: آب.

سعد بن عباده چاهى كند و گفت: اين براى مادر سعد.[1]

اكنون لازم است به تحليل اين روايات بپردازيم.گاهى افراد بدون اينكه چيزى را تعهد كنند يك رشته اعمال پاكى را انجام مى دهند و ثواب و پاداش آن را هديه گذشتگان مى كنند.مسلماً انسان هر عمل صالحى را براى خدا انجام مى دهد، و پاداش مقرّر، تفضّلى است از جانب خدا و استحقاقى در كار نيست. ولى خدا از طريق تفضل پاداش اعمال را مى دهد و به حكم اين روايات اجازه داده است كه اين نوع اعمال به نيابت از اموات انجام گيرد و ثوابش به آنها هديه گردد.

نذر براى اولياء الهى

مسلمانان روى ارادت و اخلاصى كه به پيامبر و عترت او دارند گاه به نيت قرب الهى چيزى را براى پيامبر واولياى الهى نذر مى كنند و به هنگام صيغه نذر مى گويند: «للّه عليّ» ولى اين مانع از آن نيست كه ثواب آن را به پيامبر و اولياى الهى اهدا كند.

با توجه به اين اصل معنى اين جمله روشن مى شود كه:للّه عليّ أن أذبح شاة للنبي أو للوصي.

بايد توجه نمود مفاد كلمه «للّه» غير از مفاد كلمه «للنبيّ» است.