بزرگداشت مواليد اولياى الهى

تاريخ گواهى مى دهد كه از زمانهاى دور، مسلمانان جهان، روز ولادت پيامبر گرامى را در هر سال جشن مى گرفتند و خطيبان به ذكر مدايح آن حضرت مى پرداختند. مبدأ اين نوع جشنها دقيقاً روشن نيست ولى صدها سال است كه اين گونه جشنها در بلاد اسلامى رواج داشته و دارد.

احمد بن محمد معروف به قسطلانى (متوفاى 923هـ)، از علماى مشهور قرن نهم، درباره جشنهايى كه در ماه ولادت پيامبر انجام مى گيرد، چنين مى گويد:

مسلمانان، پيوسته در ماه ميلاد پيامبر جشن مى گيرند، اطعام مى كنند، شبها به پخش انواع صدقات مى پردازند، اظهار شادمانى كرده و نيكيها را دو چندان مى كنند، و به قرائت اشعارى در تهنيت ولادت آن حضرت مى پردازند. بركات آن حضرت در هر سال نمايان مى شود. رحمت خدا بر كسانى باد كه شبهاى ماه ميلاد او را عيد گرفته، و دردى بر دردهاى كسى كه در قلب او مرض هست،مى افزايند.[1]

حسين بن محمد بن حسن معروف به «دياربكرى»(متوفاى 960هـ) نيز، كه از قضات مكه به شمار مى رود، در تاريخ خود مى نويسد: مسلمانان پيوسته ماه ميلاد پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم)را جشن مى گيرند، اطعام مى كنند، شبها صدقه مى دهند، اظهار سرور و شادمانى مى كنند، در نيكى به فقيران اصرار